Badania dynamiczne nośności pali są dopuszczoną i znormalizowaną w Polsce metodą badań (normy PN-EN 1997-1, PN-EN 12699). Tańsze i szybsze w realizacji aniżeli badania statyczne. Nie wymagają stosowania pali kotwiących ani balastu.
Posiadamy dużą bazę danych badań referencyjnych i dlatego nie zawsze musimy wykonywać badania korelacyjne na nowych inwestycjach. Metoda ta pozwala na znacznie szybsze wykonywanie badań, prowadząc bezpośrednio do oszczędności czasu i pieniędzy wszystkich uczestników budowy.
Idea pomiaru nośności pala metodą dynamiczną sprowadza się do pomiaru przyspieszeń i odkształceń w poziomie głowicy pala w trakcie jego dynamicznego pogrążania. W tym celu na powierzchni oszlifowanej pala, w odległościach co 180° licząc po obwodzie pala, montowane są dwie pary czujników odkształceń i przyspieszeniomierzy, około jeden do półtorej średnicy poniżej głowicy wierzchu badanego pala. Powierzchnie muszą być gładkie a beton jednorodny, bez zanieczyszczeń gruntem. Czujniki następnie podłączone są do urządzenia rejestrującego sygnał. Nad palem ustawiany jest młot do badań dynamicznych, a następnie zrzucany jest z wysokości bezpośrednio na głowicę pala. O wysokości podrzutu decyduje rejestrowana nośność pala, naprężenia na ściskanie i rozciąganie. Wysokość podrzutu jest tak długo zwiększana, aż osiągnięte zostanie przemieszczenie trwałe i jednocześnie nie zostaną przekroczone naprężenia w betonie i stali zbrojeniowej pala.
